Na een amputatie van 4 vingers van zijn linkerhand besluit een man zijn eigen prothese te ontwerpen en te vervaardigen, waarbij hij de echte bewegingen ongelooflijk reproduceert, hoewel hij geen enkel elektronisch element bevat.
A 100 procent mechanische prothese
Een zuiver mechanische prothese die berust op de eigen bewegingen van de drager in plaats van op elektromotoren, batterijen en sensoren die aan de spieren zijn bevestigd, is geen nieuw idee, maar de mogelijkheden ervan zijn beperkt in vergelijking met meer technologische protheses. Voor degenen die een hand of zelfs een deel van hun arm hebben verloren, zijn protheses zoals de « Luke »-arm van decaan Kamen indrukwekkend en kunnen ze een aanzienlijke hoeveelheid functionaliteit herstellen. Ze zijn echter niet goedkoop, wat hun toegang kan beperken tot degenen die ze het meest nodig hebben.
In 2017 werd bij Ian Davis een type kanker gediagnosticeerd dat bekend staat als multiple myeloma en dat kan leiden tot verzwakking van de botten. In 2018 heeft hij door een ongeval op zijn werkplek zijn hand gebroken, waardoor artsen vier van zijn vingers moesten amputeren om zijn leven te redden. Ian Davis is linkshandig, en het verlies van functionaliteit in deze hand had een einde kunnen maken aan zijn vermogen om te werken. In plaats daarvan tekende hij tijdens zijn herstel in het ziekenhuis schetsen voor zijn eigen prothese en sindsdien is hij bezig met het verbeteren, moderniseren en opnieuw opbouwen van mechanische vingers, waarbij hij zijn vooruitgang deelt op zijn YouTube-kanaal.
Nauwkeurige bewegingen zonder elektronica
De afgelopen week deelde Ian Davis een video van de laatste en grootste versie van zijn prothese die nu in staat is om de vingers individueel te spreiden en uit te strekken. Ian Davis’ amputatie heeft hem met de helft van zijn linkerhand en -pols nog steeds functioneel achtergelaten, zodat hij in plaats van elektromotoren zijn kunstvingers kan buigen en spreiden met behulp van een complexe reeks mechanische verbindingen die worden aangedreven en gecontroleerd door de manier waarop hij zijn hand en pols beweegt.
Als zelfverklaarde fabrikant kunnen Davis’ prothesevingers wel eens de ultieme stimulans zijn, omdat ze hem niet alleen in staat stellen om zijn passies na te streven en productief te blijven in zijn werkplaats, maar ook om zijn leven te blijven leven en alledaagse taken uit te voeren. En zoals vele fabrikanten wil Davis zijn creaties en wat hij heeft geleerd met de productiegemeenschap delen in de hoop dat zijn protheses zullen inspireren en bijdragen aan het ontwerp van andere protheses om deze belangrijke hulpmiddelen beschikbaar te maken, en meer betaalbaar, voor degenen die ze nodig hebben.